Over ons

Voorberg Schoenen

'Nooit stilzitten, blijven gaan'
Sinds 1852 zit er aan de Langestraat 251 in 's-Gravenzande de schoenenzaak van de familie Voorberg. Cees Voorberg vormt de vijfde generatie en verkoopt niet alleen mooie en goed passende schoenen, maar geeft ook goed advies over het schoeisel en mogelijke steunzolen.

"Alle Voorbergen zaten vroeger in de schoenen. In Honselersdijk, in Naaldwijk en zelfs in Hoogvliet. Nu ben ik als enige Voorberg overgebleven in de schoenen, het sterft een beetje uit", vertelt Cees Voorberg, de vijfde generatie in de schoenenzaak in 's-Gravenzande. "In 1852 kwam de eerste Voorberg naar 's-Gravenzande en begon een schoenreparatiezaak in de Langestraat, waar we nu nog steeds zitten."

Begrafenisondernemer
Die eerste generatie was Johannes Voorberg, die de zaak op een gegeven moment overdroeg aan zijn zoon Lambertus. "Mijn opa Cornelis was de jongste van zijn zes zonen, die allemaal 'in de schoenen' werkten", vertelt Cees. "In die tijd was een schoenenzaak niet voldoende om rond te komen en dus werkten ze ook als begrafenisondernemer. Ja, er heeft nog heel lang in de telefoongids gestaan 'Voorberg, schoenen en begrafenisondernemer'. Ook bij mijn naam, maar ik heb het werk van begrafenisondernemer nooit gedaan."

In de beginjaren ging men met de schoenen langs de deuren. "Op maandag langs de huizen om schoenen te verkopen of ter reparatie op te halen, en op vrijdag werd het geld opgehaald", weet Cees. "We hebben nog een oud kasboek waarin die handel nauwkeurig is bijgehouden. 'Deze week 10 cent afgelost', bijvoorbeeld. Mijn voorvaders maakten ook de laarzen die werden gebruikt bij het uitgraven van de Nieuwe Waterweg, eind 19e eeuw. Hoge leren laarzen, die met leervet waterdicht werden gemaakt."

Klassiek
Het pand van Voorberg Schoenen begon op nummer 251 en is inmiddels uitgebreid naar vier huisnummers. In 1929 kocht Cornelis Voorberg het naastgelegen pand van de familie Mondt, in 1960 kocht zijn zoon Leen het tussenliggende pakhuis en in 1968 verbouwde hij de winkel. Pas in 1974 werd de benedenverdieping ook tot winkel verbouwd en ontstond een groot winkeloppervlak, omdat de binnenplaats ook werd dichtgebouwd. "De winkel nu is nog steeds zo groot", geeft Cees aan. "We hadden een enorme winkelpui met grote ramen. Drie jaar geleden hebben we de gevel grondig aangepast en zijn klassieke uitstraling teruggegeven. Er zijn weer kleinere ramen, net als vroeger. Samen met mijn vrouw en kinderen woon ik boven de winkel."

Brabant
Direct na de oorlog trok Leen Voorberg, de vader van Cees, erop uit om schoenen te verkopen. De schoenen werden door zijn voorouders nog volgens het oude ambacht zelf gemaakt, maar

"De collectie schoenen ziet er ook heel anders uit dan vroeger. Toen bestelde mijn vader bijvoorbeeld een aantal bruine veterschoenen en wanneer die uitverkocht waren, bestelde hij opnieuw zo'n zelfde partij. Nu moeten we de trends en de mode goed in de gaten houden. In Nieuwegein is een beurs met 200 schoenexposanten, waar we regelmatig de nieuwe collecties bekijken. En in het voor- en najaar gaan we naar Milaan voor de laatste trends."Leen kon ze ophalen bij de fabrikant in Brabant. In 1950 kon hij een auto kopen om in Brabant een voorraad te halen; voorheen ging hij er met de trein naar toe. "Nu worden er nauwelijks nog schoenen gemaakt in Nederland", weet Cees. We kopen nu zes maanden van te voren de nieuwe collectie in.

Steunzolen
Voorberg schoenen let namelijk niet alleen op het modieuze gehalte van de schoenen, maar gaat ook voor een degelijke schoen die voor iedere voet geschikt is. "Mijn vader verkocht al schoenen met verschillende breedtematen. Ik ben daar verder in doorgegaan en een groot deel van onze schoenen is geschikt voor steunzooltjes", vertelt Cees. "Toen ik besloot de winkel over te nemen - ik heb getwijfeld over een eigen tuinbouwbedrijf – ben ik de opleiding voor schoenconsulent en later voor podoloog gaan doen en heb ik diverse cursussen gevolgd over voetproblemen. Wanneer mensen met een medische doorverwijzing langskomen, begrijp ik ook wat er aan de hand is. Ik vind het belangrijk dat iedereen een goede schoen kan vinden, ook diabetici en mensen met reuma. Het is mooi als die mensen dankbaar zijn, omdat ze lekker hebben gelopen. Dat geeft voldoening."

Klankbord
Voor Cees is het 35 jaar geleden dat hij de winkel overnam, die hij samen met zijn vrouw en het verkoopteam bemant. "Het is fijn dat we het samen kunnen doen, ook als dat betekent dat we het er vaak over hebben. En omdat we boven de zaak wonen, is privé altijd dichtbij en andersom de winkel ook. Nee, het werk verveelt niet. Omdat we een ruim assortiment hebben met kinder- dames- heren- en wandelschoenen ben je toch steeds met wat anders bezig. En iedere klant is ook anders, dat maakt het zeker leuk.

Niet alleen zijn vrouw vormt een klankbord voor Cees. Samen met zes andere schoenwinkeliers uit het hele land, komt hij regelmatig samen. "We kijken kritisch bij elkaar in de winkel, bekijken een nieuw schoenenmerk of vragen ons juist af wat er verbeterd kan worden. Ik leer veel van die bijeenkomsten", geeft Cees aan.

Drive "Nee, voor mij gaat het nooit goed genoeg. Ik heb altijd de drive gehad om het beter te doen als mijn vader. Dat is denk ik ook belangrijk in een familiebedrijf. Je kunt wel gemakkelijk het bedrijf van je vader overnemen, maar dan moet je er wel voor gaan en moeite voor doen. Streven naar een stapje verder. Nooit stilzitten, altijd iets nieuws verzinnen. Bij mij zit dat extra in de speciale zorg voor 'probleemvoeten', maar ook in promotie voor de zaak. De wandeldag die we in februari organiseerden is daar een voorbeeld van. Als er 250 mensen op zo'n dag af komen, kan ik daar echt van genieten."